Społecznościowe pożyczki kuszą...

Selekcja przyszłych dłużników to klucz do sukcesu

Jedna z podstawowych zasad inwestowania mówi, że źródła ryzyka muszą być różnicowane. Wspomniana reguła dotyczy również pożyczek społecznościowych. Osoby, które ich udzielają nie powinny przekazywać całej kwoty jednemu dłużnikowi. Rozdzielenie pożyczanej sumy na kilka lub kilkanaście niewielkich należności redukuje prawdopodobieństwo poważnych strat.

Z punktu widzenia pożyczkodawcy spore znaczenie ma też inna zasada inwestowania. Głosi ona, że perspektywa pokaźnego zysku zawsze jest związana z podwyższonym ryzykiem. W realiach social lendingu przykładem szczególnie ryzykownych inwestycji są oferty pożyczkobiorców, którzy godzą się na maksymalną stawkę odsetek (obecnie 16,00% skali roku) i oferują dodatkowe bonusy. Wielu z nich traktuje pożyczki społecznościowe jako źródło gotówki potrzebnej do spłaty narastających zobowiązań. Obietnica bardzo wysokich zysków może być też składana przez użytkowników, którzy po nagromadzeniu niespłacanych długów przenoszą się na inną platformę pożyczkową. Do identyfikacji takich osób służą narzędzia dostępne na stronie www.znpd.pl.

Początkujący inwestorzy powinni również pamiętać, że naturalną alternatywą dla pożyczek społecznościowych są kredyty gotówkowe. Wypłacalne osoby, które mogą skorzystać z oferty bankowej nie będą desperacko próbowały pożyczyć kapitału przy pomocy takich serwisów jak Kokos.pl. czy też Finansowo.pl.

Wszystkie serwisy pożyczkowe poprzez wdrażanie własnego systemu oceny i weryfikacji dłużników próbują rozwiązać problem niespłaconych zobowiązań. Inwestorzy rozpoczynający swoją przygodę z social lendingiem powinni wybrać portal, który dostarcza jak najwięcej informacji na temat pożyczkobiorców (np. historia spłat, saldo zaciągniętych pożyczek, obecność w rejestrach ERIF, BIG, KRD).

Pożyczkodawca nie może zapominać o należnych podatkach

Inwestorzy planujący zaangażowanie w pożyczki społecznościowe powinni wziąć pod uwagę przyszłe obowiązki wobec fiskusa. Nie można ich uniknąć, ponieważ dochody wynikające z umowy pożyczki są objęte zryczałtowaną stawką podatku PIT (19,00%). Kwotę należną budżetowi państwa nalicza się od sumy odsetek, które w danym roku przekazali pożyczkobiorcy. Podatnik nie może jej pomniejszyć o poniesione koszty (np. opłaty przekazane serwisowi pożyczkowemu). Podatek „odsetkowy” powinien być uwzględniony w rocznej deklaracji PIT-38. Trzeba pamiętać, że urząd skarbowy dysponuje możliwością sprawdzenia sumy zarobionych odsetek. Na jego żądanie odpowiednie informacje musi przekazać portal pożyczkowy.

Osoby, które zamierzają regularnie udzielać pożyczek przez Internet powinny pamiętać o jeszcze jednym aspekcie. Dotyczy on obowiązku zarejestrowania działalności gospodarczej. W przypadku tej kwestii krajowe prawo jest bardzo niejednoznaczne. Do tej pory spójnego orzecznictwa nie wypracował też Naczelny Sąd Administracyjny (patrz sprawy o sygnaturze II FSK 1472/10 i II FSK 142/10). Wiążącej opinii w sprawie obowiązków rejestracyjnych może udzielić lokalna Izba Skarbowa. Pożyczkodawca, który chce otrzymać taką interpretację prawa podatkowego musi najpierw złożyć odpowiedni wniosek na formularzu ORD-IN (koszt 40 zł).