Dzień bez Długów z... długami

Elektroniczny licznik polskiego długu publicznego uruchomił 28 września 2010 r. Warszawie prof. Leszek Balcerowicz. Pokazuje on szacunkową wysokość łącznego zadłużenia wszystkich instytucji publicznych w kraju, tempo, w jakim ono rośnie, i jaka kwota długu przypada na każdego Polaka. W chwili uruchomienia, przed z górą trzema laty, licznik wskazywał, że zadłużenie Polski przekraczało 724 mld zł, co oznaczało, że każdy Polak miał wtedy do spłacenia ponad 19 tys. zł.

Jak przybywa nam długu publicznego, zarówno jawnego, jak i ukrytego, można na bieżąco obserwować w internecie na stronie www.dlugpubliczny.org.pl W momencie pisania tego artykułu licznik wskazywał 951,1 mld zł jawnego długu publicznego (25 580 zł na osobę) i 3 biliony 68 mld zł długu ukrytego (82 511 zł na mieszkańca Polski). Razem każdy z nas ma już prawie 108 100 zł długu. Zapewne więc jeszcze wiele Ogólnopolskich Dni bez Długów przeżyjemy z… długami.

Trudno sobie wyobrazić, żeby państwo w ogóle się nie zadłużało, oszczędzało na wydatkach tylko po to, żeby nie mieć długu. To podobnie jak w rodzinie, gdzie raz na jakiś czas zdarza się zaciągnąć kredyt, czy to w banku, czy zapożyczając się u rodziny lub przyjaciół. Na tle innych państw europejskich zadłużenie polskiej gospodarki jest jednak niebezpiecznie duże.

– Są państwa, które żyją prawie bez długów. Przykładowo Estonia, która przecież też jest gospodarką postsocjalistyczną. U nich długi w stosunku do PKB są w wysokości kilkunastu procent PKB – prawie 3-4 razy mniej niż u nas, a znaczna część tych długów wynikała z wpłat na fundusze ratunkowe dla strefy euro w momencie, gdy Estonia wchodziła do tej strefy. Czyli można żyć bez długów – dowodzi Aleksander Łaszek z Forum Obywatelskiego Rozwoju.

Warszawa nie jest pierwszym miastem na świecie, w którym ustawiono licznik długu. Wcześniej podobne liczniki pojawiły się w Nowym Jorku i w Londynie.